ALKMAAR - Stadsstrand De Kade, de creatieve hangout in Overstad, kan inmiddels als een begrip in Alkmaar en omstreken worden gezien. Aan de rand van het centrum van de stad, tussen de industrie is het geluk om een stukje illusie te creëren met trobische vibes, en dat inmiddels al bijna negen jaren lang. Sinds dit jaar heeft De Kade in de persoon van Ron Koppies een nieuw gezicht die de leiding in handen heeft. Wij spraken met hem, en met één van de medewerkers van het eerste uur, Teddy.


Als wij onder het genot van een overheerlijke espresso vragen naar de historie van het stadstrand trapt Teddy dan ook af. "Stadstrand De Kade is negen jaar geleden opgericht en dat is in eerste instantie gegaan vanuit de STAD (Stichting Talent and Dreams). Helen Groves, Michael Copplestone en Casper Horn zijn dat toen met z'n drieën gestart door een oud paviljoen te kopen. En na twee jaar zijn zij onafhankelijk van STAD met z'n drieën hiermee doorgegaan, en zo is men eigenlijk steeds meer doorgegroeid.' Teddy verteld dat zij zelf ook als stagiaire bij STAD bij De Kade is beland. 'Op dat moment was er al een dergelijk stadstrand in Alkmaar en vanuit de stichting is toen het plan opgevat om iets dergelijks ook in Alkmaar te beginnen waarna ik er als stagiaire middenin rolde. In mijn tweede jaar moest ik toen als stageproject de officiële opening organiseren hetgeen slaagde, en inmiddels zijn we bijna negen jaar verder.'

Hoewel Ron pas sinds dit jaar de scepter zwaait heeft hij als echte Alkmaarder de ontwikkelingen rondom De Kade immer gevolgd. 'Gedurende de jaren is er heel wat veranderd. Het paviljoen ligt inmiddels andersom en er is telkens een stukje aangebouwd, geknutseld, verbeterd en ontwikkeld en geprofessionaliseerd en die groei is mooi om te zien.'

Ron verteld over over hoe hij uiteindelijk bij De Kade is terecht gekomen. 'Nadat Casper er al eerder was uitgestapt bleven Helen, als cultuur-aanjager, en Michael, als horecaman, over. Nadat Michael overleed viel men in een gat want hij was toch de "people's manager" en de verbinder binnen de horeca terwijl Helen zorg droeg voor alle culturele activiteiten binnen De Kade. Uiteindelijk is er toch gezegd, zeker ter nalatenschap aan Michael om ermee door te gaan, maar hiermee kwam wel het grootste deel op de schouders van Helen terecht. samen met het overige personeel heeft men dit twee jaar lang gedragen en toen kwam men bij mij terecht.'

'Ik ben zelf van Kopzorg en werk veel met kinderen en jongeren met autisme. Wij zijn o.a. verantwoordelijk voor het oprichten van de Kinderkookcafe's zoals Autstekend en de dagbesteding. Zo krijgen wij ook regelmatig verzoeken van restaurants voor jongeren die daar werkervaring kunnen op doen. Uiteindelijk raakte ik hier in gesprek, ik zie Teddy als een soort stiefkind, en ken Helen ook al jaren en kwam het idee om samen te gaan werken bijvoorbeeld door maaltijden voor te bereiden voor De Kade. Van het een kwam het ander en Helen voelde steeds meer de drang om De Kade zich sociaal te laten versterken en door veel met elkaar te sparren gaf ze uiteindelijk aan verder met mij te willen. Hierbij zei ze ook heel eerlijk dat zij een cultuurmens was en geen horecamens. Ze voelde de klik en gaf aan dat mijn sociale bewogenheid en affiniteit met de horeca een welkome versterking kon zijn voor De Kade en zij zich zelf weer meer met de programmering en culturele activiteiten kon bezighouden.'

Avontuur
'Het is een mooi avontuur. Ik ben een "rupsje-nooit-genoeg" en ben altijd bezig. Ook bij Kopzorg Werkt en Haltewerk heb ik immer nieuwe ideeën ontwikkeld en zijn we uitgegroeid van iets wat door één man is opgezet naar werk voor 50 personen. Dit past daarbij, ik ben mensgevoelig, horecagevoelig en zag ook direct mogelijkheden om de jongeren met autisme hier bijvoorbeeld werkervaring te laten op doen. In oktober vorig jaar heb ik dan ook ja gezegd en sinds 1 februari ben ik volledig eigenaar. Sinds die tijd ben ik bezig om het hier nog mooier en aangenamer te maken dan het al was. Het moet voor mensen een feest zijn om hier binnen te stappen.'

'Het was natuurlijk wel een hele hectische start met de coronacrisis', vult Teddy aan. 'Gelukkig ging de horeca op tijd weer open en hebben we hier nog een hele mooie zomer beleefd. We hebben natuurlijk ook het voordeel dat we hier op het terras heel veel buiten kunnen doen.' Ron: 'Ik geloof ook in vaste dingen dus we hebben heel veel georganiseerd. Heel veel mensen kunnen nu niet op vakantie dus hebben wij "Op vakantie met De Kade" in het leven geroepen. Dat betekent op de woensdagavond een Spaanse, Franse of Mexicaanse thema-avond. Daarnaast hebben wij op vaste dagen een dj of livemuziek.' 'Uiteindelijk heeft de corona voor noodgedwongen maatregelen gezorgd, maar hebben wij er ook veel van geleerd en zullen wij die veranderingen ook in de toekomst gaan doorvoeren zoals met het uitserveren van drankjes waar de gasten dit vroeger zelf aan de bar moesten halen.', aldus Teddy.

Over de brug
Ondanks de zomer was het commercieel gezien dan ook een gezonde zomer volgens Ron. 'Wij hebben buiten 130 zitplekken waar de overige horeca moeite moet doen om een buitenterras te creëren. Dat is het voordeel van De Kade geweest.' En in de nabije toekomst? Waar De Kade zich voornamelijk op het zomerseizoen richtte wil men zich nu ook manifesteren in de koudere maanden. 'Dat willen wij zeker, maar dan wel met leuke dingen. De vergunningen zijn er, maar wij gaan niet open om het open gaan. Mensen komen als je iets leuks organiseert dus wij willen doorgaan met een vaste programmering, zoals dj's, live-muziek en thema-avonden en dan gezellig onder een heater en met een kaarsje op het terras' aldus Ron. Teddy zegt stellig, 'We willen de mensen over de brug heen krijgen. We zitten niet midden in het centrum, maar aan de andere kant van het kanaal dus men moet ons vinden en dat kan alleen met een goede en leuke programmering.'

Ron sluit uiteindelijk af met mooie woorden: 'Altijd als ik hier naar toe fiets heb ik een beetje het Asterix & Obelix idee. Het kleine dorpje dat strijdt tegen de grote stad. Als je aankomt rijden en je ziet het ietwat koude en kille van Overstad met de aan- en verbouw dan wordt je daar niet vrolijk van. Doch ziet je hier eenmaal op het terras in het zand, onder de palmbomen dan waan je je in een illusie, een imaginaire wereld waarin je ineens niet meer door hebt dat je in een buitengebied zit. Dat is het gevoel dat Stadstrand De Kade wil creëren, vast wil houden en uitbouwen.'