LANGEDIJK - Buurtgezinnen is een relatief nieuw initiatief gebaseerd op een oude gedachte: ‘Opvoeden doen we samen’. Ieder gezin heeft moeilijke periodes en opvoeden kan heel pittig zijn.
Inmiddels heeft Buurtgezinnen landelijk 5000 matches gemaakt en is de zeventigste match voor Dijk en Waard bijna een feit.
Hoe het werkt: gezinnen die steun kunnen gebruiken (vraaggezinnen) worden gekoppeld aan een warm en stabiel gezin in de buurt (steungezinnen). Zo krijgen kinderen wat extra liefde en aandacht en worden de ouders even ontlast. De hulp is alledaags en vriendschappelijk, zoals een wekelijkse speelafspraak, een weekend logeren of samen iets leuks doen. Dat is iedere keer maatwerk. En dat heeft al heel wat succesverhalen opgeleverd.
Vuilniszak vol vuile was
Een van die succesverhalen wordt geschreven door de ouders en hulpouders van de bijna tienjarige Alycia. Een vrolijk meisje met een blonde paardenstaart en prachtige blauwe kijkers. Waarmee ze wat wantrouwend om zich heen kijkt want een beetje eenkennig is ze ook wel. En die spreekwoordelijke kat bleef deze middag dan ook mooi in de boom. Niet zo gek als je haar levensverhaal hoort, vertelt door haar moeder Ilse. Die niet haar biologische moeder is. “Toen ik Alycia’s vader ontmoette, kreeg ik er vrijwel meteen een klein meisje van tweeënhalf jaar oud bij. Haar moeder vertrok na veel toestanden terug naar haar geboorteland en liet haar kind achter. Otto rijdt op een vrachtwagen en is weinig thuis. Een en een is twee dus ik was degene die Alycia mocht opvangen. Wat kon ik anders doen? Haar aan haar lot achterlaten en vertrekken? Bovendien was ik stapelgek op Otto en zorgde mijn roze bril ervoor dat hij bij mij introk en ik de moederpersoon werd van een klein meisje. Dat niet sprak, nog in een babybadje moest worden gewassen omdat ze bang was voor de douche, en met alleen een vuilniszak vol vuile kleertjes werd afgeleverd.”
Driftbuien
Ilse, die destijds al twee volwassen kinderen had grootgebracht, deed haar uiterste best om het meisje te verzorgen, op te voeden en een mooi leven te geven. Ten koste van zichzelf. “Maar daar kwam ik eigenlijk pas achter toen ik werd gekoppeld aan Sharon en Erik. En weer dingen voor mezelf kon doen. Sporten op woensdagochtend. Een middag naar de stad. Uitslapen. Simpele dingen die ik al jaren niet zomaar kon doen omdat ik thuis een peuter had, die ook nog haar ontwikkelingsproblematiek had. Zoals gedragsproblemen en driftbuien waar alleen ik mee om kon gaan.”
Pleegkind
Des te bijzonderder is Alycia’s warme band met Sharon, die samen met haar man Erik via Buurtgezinnen zo’n twee jaar geleden in haar leven kwam. “Erik en ik hebben elkaar tien jaar geleden ontmoet. Met veel ruimte in ons hart voor kinderen, zijn we op zoek gegaan naar informatie over pleegzorg en hebben een informatiebijeenkomst bijgewoond. Daar bleek dat er ontzettend veel eisen worden gesteld aan pleeggezinnen. Volstrekt logisch, maar wel lastig als je, zoals wij, in wisselende diensten werken. Ook in het weekend. Daardoor kunnen wij geen vaste dagen en tijden beschikbaar zijn voor een pleegkind.” Erik stuitte in onze zoektocht op informatie over het initiatief van Buurtgezinnen. We hebben contact gezocht met Corina die bij ons thuiskwam voor een kennismakingsgesprek
Buurtgezinnen Dijk en Waard
Corina Arends is coördinator van Buurtgezinnen in Dijk en Waard. “Stichting Buurtgezinnen is een sociale onderneming, opgericht in 2015 door pedagoog en (pleeg)moeder Leontine Bibo. Door gezinnen die het moeilijk hebben te koppelen aan een stabiel steungezin in de buurt, wil Buurtgezinnen voorkomen dat problemen in gezinnen verergeren. Buurtgezinnen wil eraan bijdragen dat kinderen thuis in hun eigen gezin kunnen (blijven) opgroeien. Meer dan 125 gemeenten hebben zich sinds 2015 aangesloten bij Buurtgezinnen en voor meer dan 5.000 gezinnen vonden we al een steungezin. Gezinnen uit deze gemeente die hulp vragen bij de opvoeding, of gezinnen die graag een ander gezin willen ondersteunen, komen eerst bij mij terecht. We hebben uitgebreide gesprekken waarin ik veel vraag, sfeer proef en tussen de regels door lees. Want daar ben ik inmiddels heel goed in geworden”, lacht ze. “Als ik een match zie, laat ik de twee gezinnen een afspraak met elkaar maken via de whatsappgroep die ik aanmaak. Zo kunnen ze persoonlijk met elkaar kennismaken, het liefst met de kinderen erbij! Lekker met elkaar kletsen, dingen aan elkaar vragen en aftasten of ze zich prettig voelen bij elkaar. Is dat zo, dan volgt een tweede kennismaking moment.”
Labrador
Sharon en Ilse hadden meteen een klik en appten erop los. “Ik voelde meteen dat ik veel voor haar, en vooral voor Alycia kon betekenen. We zijn inmiddels een ijzersterk team om Alycia heen. Na de kennismaking met Otto en Ilse kwam Alycia langs en was meteen weg van onze labrador. Helaas hebben we die onlangs in moeten laten slapen, die twee waren onafscheidelijk.”
Onderdeel van gezin
Alycia is sindsdien onderdeel van dit gezin en heeft zelfs haar eigen slaapkamer in hun fijne huis in Zuid-Scharwoude. En gaat ook mee kamperen of een weekendje weg. Zo hebben Erik en Sharon Alycia een extra zetje gegeven om los te leren zwemmen, en haar angsten te overwinnen om te fietsen. “Nu kan ze met haar vader fietsen, vertelt Sharon trots. En bij Erik, hij is eigenaar en trainer/coach van een privé gym, kan zij haar balans en motoriek spelenderwijs trainen en dit geeft haar weer extra zelfvertrouwen. “Alycia is dus erg betrokken in ons gezinsleven, en heeft hierdoor ook nog eens twee opa’s en een oma erbij gekregen, maar ook ooms en tantes. Zo gaat het al snel bij Indische mensen.”, lacht Sharon.
Buurtgezin: een duurzame verbinding
“Als coördinator blijf ik twee jaar betrokken bij een koppeling tussen twee gezinnen en evalueren we elk half jaar met elkaar. Zo behouden we een open communicatie en is de verbinding duurzaam”, legt Corina uit.
Kan jouw gezin wel een steuntje in de rug gebruiken van Buurtgezinnen of wil je je aanmelden als steungezin? Neem dan contact op met Corina Arends via corina@buurtgezinnen.nl of kijk op www.buurtgezinnen.nl/waar/noord-holland/dijk-en-waard/.